 Wysłany: Śro 14:25, 17 Wrz 2008 Temat postu: |
|
| Oczywiście, emo podzielmy sobie także na to prawdziwe no i pozerskie. Prawdziwy emo to po prostu jest stan w duszy, a nie wyeksponowany jak ozdoby na choince. | |
| Wysłany: Śro 14:23, 17 Wrz 2008 Temat postu: |
|
| j. w.
Tyle że emo to zazwyczaj rozpieszczone bachory z bogatych domów, którym się od dobrobytu w dupach poprzewracało i szukają na siłę powodów do zmartwień. |
|
| Wysłany: Śro 0:14, 17 Wrz 2008 Temat postu: romantyzm a emo |
|
| Czy według Was istnieje duża korelacja pomiędzy tymi dwoma rodzajami osoby? Czy może jednak romantyk (oczywiście mi chodzi o typowy romantyzm wywodzący się z czasów stanisławowskich, wzorzec osobowy romantyka) jest dawniejszym określeniem emo? Chciałbym się nad tym teraz zastanowić. Bo nieraz słyszałem (może dla żartu, ale może i nie), że można postawić znak równości pomiędzy romantykiem a emo.
Jakie mamy cechy romantyka: - wrażliwość i uleganie silnym emocjom; - wolność jako najwyższa idea; - wiara w świat pozarzeczywisty, mistycyzm, magię, okultyzm; - narzędziem poznania jest wyobraźnia, imaginacja; - zainteresowanie folklorem, ludowością, orientalizmem; - artysta jest najpełniejszym wyrazem osobowości ludzkiej; - miłość jest najwyższą wartością, jaką może posiąść człowiek; - bunt obyczajowy; - "choroba wieku" (mam nadzieję, że nie trzeba tłumaczyć); - skłonność do marzycielstwa; - zdolność do poświęceń w imię ideałów; - "ból istnienia"; - egotyzm; - nieumiejętność zaakceptowania rzeczywistości; - skłonności samobójcze. Teraz proszę jakiegoś znawcę o podanie cech emo. I będziemy mieć piękny kontrast. |
|